کاش تو باران بودی...!

اگر چند سال باران نبارد و خشکسالی مزارع و کشت زارها و دام ما را تهدید کند، حاضریم سر و پا برهنه به بیابان رویم و با دل شکستگی نماز استسقاء (نماز طلب باران) بخوانیم هر چند با اندک احتمالی به آمدن باران...! آیا شایسته نیست، دوازده قرن غیبت که خشکسالی معنوی و قحطی دیانت را به دنبال داشته و سعادت دنیا و آخرت ما را تهدید کرده و دین نگه داشتن را همچون گرفتن  آتش در کف دست مشکل ساخته است، ما را برای نماز جهت طلب ظهور و تعجیل فرج آقایمان به دشت ها و صحراها بکشاند ؟؟

 

منبع: دل نگاری های یک دل نگران