درس بزرگ امیرالمؤمنین (ع) به کسی که در جنگ جمل دچار تردید شد
«طه حسین» ادیب و نویسنده معروف مصرى معاصر، در کتاب «على و بنوه» داستان مردى را نقل مى کند که در جریان جنگ جمل دچار تردید مى شود، با خود مى گوید چطور ممکن است شخصیت هایى از طراز طلحه و زبیر برخطا باشند؟! درد دل خود را با خود على علیه السلام در میان مى گذارد و از خود حضرت مى پرسد که مگر ممکن است چنین شخصیت هاى عظیم بى سابقه اى برخطا روند؟ على به او مى فرماید: « انک لملبوسٌ علیک، ان الحق و الباطل لا یعرفان باقدار الرجال، اعرف الحق تعرف اهله، و اعرف الباطل تعرف اهله»؛ تو سخت در اشتباهى، تو کار واژگونه کرده اى؛ به جاى اینکه حق و باطل را مقیاس عظمت و حقارت شخصیت ها قرار دهى، عظمت ها و حقارت ها را که قبلاً با پندار خود فرض کرده اى، مقیاس حق و باطل قرار داده اى! تو مى خواهى حق را با مقیاس افراد بشناسى! برعکس رفتار کن؛ اول خود حق را بشناس، آن وقت اهل حق را خواهى شناخت. خودِ باطل را بشناس، آنوقت اهل باطل را خواهى شناخت. آنوقت دیگر اهمیت نمى دهى که چه کسى طرفدار حق است و چه کسى طرفدار باطل، و از خطا بودن راه آن شخصیت ها، در شگفت و تردید نخواهى بود!
شهید مطهری (ره) / سیری در نهج البلاغه